Reislogboek vanop de Williwaw

Op avontuur. Vertrekken deden we op maandag aan het Kattendijkdok. Via het Sasdok verlieten we het vasteland op de meest oranje boot die je kan vinden in de ganse Benelux. Nee, er is geen koninklijk volk van het Huis Oranje-Nassau aan boord, alhoewel… Onze bemanning had niet zoveel ervaring met het ruime sop, toch niet als je de badkuip buiten beschouwing moet laten. Daardoor moesten we de eerste dag nog wennen aan de boot en voeren we voornamelijk op motor richting Wemeldinge (33 zeemijlen). Dat gaf ons uitgebreid de tijd om verstrikt te geraken in alle termen en knopen die het zeilen rijk is. Eens we de oven in het kombuis aan de praat kregen genoten we van een heerlijke cannelloni gevolgd door een smeuïge brownie. Zo’n eerste nacht dicht op elkaar in de kajuit slapen was toch even wennen, veel slaap genoten we niet, maar gelukkig bleef de goesting om er opnieuw in te vliegen groot. De volgende ochtend vonden we in de supermarkt van Wemeldinge vers brood waardoor we opnieuw van wal konden gaan richting Sint-Annaland (22 zeemijlen) via de Oosterschelde. Wist je dat je daar bruinvissen en zeehonden kan spotten? We waren echter zelf zo druk in de weer dat we ze gemist moeten hebben. ’s Avonds werd er een bouillabaisse voorgeschoteld, ongelofelijk wat er op 1m² keuken uit de kookpotten getoverd kan worden (dat deze door nonkel Dirk werd gemaakt helpt natuurlijk ook wel). Nadien gingen we, bij gebrek aan andere drankgelegenheden, iets drinken in de lokale frituur. De tweede nacht verliep iets vlotter en zorgde ervoor dat de crew helemaal klaar was voor het meer ruige werk. Vandaag zwol de wind opnieuw aan tot 5 Beaufort, wind in de zeilen! De Williwaw ging wat schuiner in het water hangen, gelukkig waren er geen magen bij die terugduwden, iedereen hield alles netjes binnen! In de verte grijze hopen op het strand? Een blik door de verrekijkers bevestigde ons vermoeden, 5 dikke zeehonden gespot! Aanmeren deden we in Zierikzee (12 zeemijlen), wat een mooie plek. Gezien we iets eerder stopten met zeilen genoten we van een wandeling en een drankje in het door zonovergoten stadje. De voorlaatste dag bracht ons naar Bruinisse, 15 zeemijlen verder. Parkeren in de haven met een stalen zeilschip bleek hier even om een knap staaltje zeemanskunsten te vragen, maar met wat geduld bereikten we zonder schade onze ligplaats, oef! Gezien het reeds de laatste avond was gingen we uit eten, of dat stond toch op de planning. Helaas, alles gesloten. Gelukkig wisten we snel een lekkere pastamaaltijd ineen te boxen. Nadien vulden we onze magen nog wat aan met broodpudding en appelcake. Daarbij werd het een nog erg gezellige, verbroederende avond waarbij er heel wat verhalen uitgewisseld werden en de vrijwilligers inzicht kregen in wat het kan betekenen om met een psychische kwetsbaarheid te leven. Tenslotte zeilden we nog 14 fantastisch ontspannende zeemijlen naar Brouwershaven waar de Williwaw even wat zeilreparaties moet ondergaan. Wat een schuit, wat een bemanning… Hartelijk dank aan alle opvarenden met en zonder zeilervaring, met en zonder uitgesproken psychische kwetsbaarheden, het was een mooi avontuur!